"İnsanları ikiye ayırıyorum. Seni tanıyanlar, seni tanımayanlar.
Seni tanıyanları ikiye ayırıyorum. Anlayanlar anlamayanlar.
Seni tanımayanlara yabancıyım. Seni anlamayanlara düşman.
Garip rüzgarlar esiyor başımda. Kavak yelleri desem değil, kasırga gibi, hortum gibi bir şey.
Kendimi de etrafımı da yok etmek istiyorum...
Sonra seni hatırlıyorum.
Birden zindanım aydınlanıyor.."
Cemil Meriç - Jurnal 2
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder