Bir ağacın meyveleri olgunlaştığında toplanmazsa ya dalında ya da yerde çürüyüp gider. İşte bizler de böyleyiz. En verimli çağımızda halen kabuğumuzu kıramamış ve alıştırıldığımız çevrenin dışına çıkma korkusu ile yaşadığımız sürece asla kendimizi aşamayız. Kabul görmemek, dışlanma korkusu ile en verimli zamanlarımızı zihinsel / fiziksel anlamda üretmek yerine toplumun klişeleşmiş alışkanlıklarına kendimizi koyvermişiz. Biliyoruz ki, bir ağacın en olgun meyveleri güneşe bakan, en üst dallarda yer alır. Bizlerin de en verimli çağları bilgiye ve eleştiriye açık, insanlarla tek bir vücut haline gelmekten korkmadığımız zaman olacaktır.
T.GEZİCİ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder