Ayrılmamızın üzerinden birkaç yıl geçmişti. Bir gece Taksim'in orta yerinde karşılaştık. Tamam! Üzerimde gecenin yorgunluğu vardı, kabul! Ama yüzüne baktığımda "yüzüne bir yerlerden aşinayım fakat çıkartamıyorum" diye içimden geçirmem dehşet vericiydi. Oysa şarkıdaki gibi adının baş harfini göğsüme yazmış bile olabilirdim! Yine de yanımdaki arkadaşım onun adını söylemese ve o da soğuk bir biçimde bana dönüp "ne haber?" demeseydi, yürüyüp gidecektim. İçime oturan acının mahrem derinliği bana kalsın!.. Bilmem ki, belki o da aynı anda aynı şarkıyı hatırlamıştır: "Gözünüz öyle uzak bakmasa/sizi tanıdığıma yemin ederim!"
Haşmet Babaoğlu
Fotoğraf: Stefan Beutler
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder